Wednesday, March 25, 2015

Stripes and boots

Ich hab schon vor langem die Hoffnung aufgegeben eine tolle helle Hose zu finden. All die, die ich bisher anprobierte waren entweder zu dünn, das Hosenbein war zu weit geschnitten (und ich fühlte mich wie ein Urlauber am Meer) oder sie waren zu weiß (was bestimmt alle möglichen Flecken schon am ersten Tag einsammeln würde). Weil ich nun mal kein Mensch bin, der das nimmt was bleibt, sondern genau das, was er will - gab es keine Kompromisse und ich habe meine Suche aufgegeben. Und gut so, denn jetzt hätte ich eine tolle Hose und eine überflüssige. Und zwei mal Geld ausgegeben.

Als ich die Hose gefunden habe und mein Herz angefangen hat zu pochen, stellte es sich heraus, dass dies die letzte Hose ist und das noch in 50, wobei ich eine 52 benötige. Gut, dass ich was zum anprobieren habe, denn wenn ich schon in die Umkleide gehe, nehme ich ein Paar "vielleicht zu kleine/große" Teile mit, welche die mich irgendwie faszinieren oder ich sie nie im Leben anziehen würde. Klingt komisch, aber es gibt auf der Welt eine ganze Menge Kleidung die auf den Bügeln hoffnungslos aussehen aber auf uns fabelhaft! Nicht selten entdecke ich dadurch was neues für mich, was meinen Kleidungsstil irgendwie weiterentwickelt. Weil ich der Hose auch eine Chance gegeben habe gehört sie jetzt mir. Es ergab sich, dass bei diesem Stoff gerade eine Nummer kleiner perfekt für mich ist. Also liebe Kinder - immer anprobieren ;)

Das ist wohl das letzte Mal, wo ich mich in Stiefeln trage. Leider wird es langsam für sie zu warm und ich darf mich leichteren Schuhen widmen. Gerade sind noch die Temperaturen in einem wechselhaften Stadium, wo man alles tragen kann. Nur jetzt, für kurze Zeit erlaubt das Wetter auf Experimente für die es im Winter zu kalt ist und im Frühling zu warm. Ihr wisst ja, was ich meine ;)

Nadzieję na znalezienie idealnych jasnych spodnie porzuciłam już dawno. Wszystkie, które do tej pory przymierzyłam były albo z za cienkiego materiału, albo miały szerszą nogawkę (dzięki czemu czułam się jak urlopowicz nad morzem) albo były białe (co przyciągnęłoby wszystkie możliwe plamy już pierwszego dnia noszenia). Ponieważ nie jestem osobą, która bierze, co zostało, tylko dokładnie to czego chce, nie poszłam na żadne ustępstwa. Nie ma idealnych spodni? To nie. Poczekam.

Gdy znalazłam te spodnie i moje serce zaczęło już bić mocniej, okazało się, że to ostatnia para i to w rozmiarze 50, a ja potrzebuję 52. Na szczęście miałam już coś, co zamierzałam przymierzać. Mam tak, że gdy już idę do przymierzalni i i tak się rozbiorę, to zabieram ze sobą rzeczy, które wydają się być za duże lub za małe, albo takie, które mnie zaintrygują lub takie, których bym w życiu nie włożyła. Może brzmi to dziwnie, ale uwierzcie mi, na świecie jest mnóstwo ubrań, które beznadziejnie wyglądają na wieszaku, a na nas świetnie! W tenże sposób dałam szansę całkiem niezłym rzeczom i mój styl jakby się trochę rozwinął. Ponieważ i spodnie dostały szansę - są moje, bo okazały się być zrobione z takiego materiału, że rozmiar większy byłby za duży. Więc drogie dzieci - przymierzajcie wszystko! ;)

W kozakach pokazuję się prawdopodobnie po raz ostatni (chyba, że pogoda zrobi nam niespodziankę), ale nie rozpaczam! Cieszę się na lżejsze buty :)

I was looking for the perfect pair of light pants for a long time. Firstly everything I found was either to thin, or the leg was to wide or they were white. When I found these ones it turned out it was the last pair of jeans and in a size lower. Luckily I gave them a chance and tried them on, the fabric was very elastic and they fit perfect!

Probably I am wearing my beloved boots the last time. It is getting warmer and I am happy to wear lighter shoes again! :)