Showing posts with label Biała torebka / Weisse Tasche / White bag. Show all posts

Showing posts with label Biała torebka / Weisse Tasche / White bag. Show all posts

In the garden



polski
deutsch
english
Zawsze, gdy jeżdżę do rodziców biorę ze sobą aparat w nadziei sfotografowania jakiegoś zestawu. Efekt jest taki, że mam może 1 - 2 zdjęcia zestawów, a cała karta jest pełna fotek ich kota (którego uwielbiam :D). Tak, że prócz tego "ałtfitu" mam jeszcze jeden z tamtego pobytu :) Fajnie, że pogoda dopisała i można było cieszyć się jeszcze latem. Chociaż ja nadal uważam, że jest lato i nawet teraz twardo jeszcze chodzę w krótkich spodenkach. Ale na ulicy da się już zauważyć osoby, które kupiły sobie jesienne lub zimowe buty i po prostu nie mogły się doczekać niższych temperatur i musiały je już teraz je przetestować ;)
Immer wenn ich zu meinen Eltern fahre nehme ich meine Kamera mit in der Absicht ein Paar Fotos von meinen Outfits zu machen. Und immer gelingt es mir max. 2 Outfits zu fotografieren und der Rest der Fotos ist ihrer wunderschönen Katze gewidmet :) Es freut mich, dass währen meines Aufenthaltes das Wetter so schön war und ich konnte noch den Sommer genießen. Ich muss zugeben, dass ich sogar jetzt immer noch Shorts trage, ich weiß dass es bald kälter wird und daher möchte ich noch die warmen Tage gut nützen. Obwohl ich habe schon ein Paar Personen gesehen, die sich neue Winter/Herbst Schuhe gekauft hat und schon jetzt ausprobieren musste! :)
Every time when I go to my parents place I take my camera with me with hope to make some pictures from my outfits. But it always ends the same way - I am having one or two outfits taken and the rest of the photos are from their cat (which is adorable). I am glad that during my stay there the weather was really nice and I could enjoy the summer. Even now I am wearing short because I know that there are only a few days of warm weather left. But I already have seen persons who bought new winter or autumn shoes and couldn't resist wait for lower temperatures and had to try them now :)








Wroclaw / Breslau

Wroclaw

polski
deutsch
english
Po wspomnianym w poprzednich postach weselu w drodze do moich rodziców pojechaliśmy do Wrocławia. Wieloletnie mieszkanie w tym mieście opłaciło się, gdyż dokładnie wiedzieliśmy którędy jechać, gdzie najlepiej zaparkować i jak stamtąd prosto udać się na rynek. Wstąpiłam do kilku sklepów w Renomie, w tym do New Looka z nadzieją, że znajdę kilka rzeczy, które upatrzyłam sobie w Belgii ale nic z tego. Kolekcja jakby zupełnie inna. Pamiętacie moje buty z wesela? W New Looku były też takie same ale czarne, niestety już nie w moim rozmiarze i liczyłam, że może tam będą. Szkoda. Upatrzyłam sobie też torebkę i do dzisiaj pluję sobie w brodę, że jej nie kupiłam. Kto wie, może znajdę ją w innej filii tego sklepu? Ale w sumie to ja nie o tym :) Nawet nie wiecie jak bardzo cieszyłam się, że znów znajdę się w tym mieście. Ostatnim razem siedziałam w naszym starym aucie, zapakowanym tak mocno, że mąż z tylnego lusterka musiał zrezygnować (przy okazji, uważam, że Volvo są najbardziej pakownymi autami świata - jeśli chodzi o ranking sedanów - dlatego chyba już zawsze zostaniemy wierni tej marce :)). Staliśmy w wielogodzinnym korku, ponieważ była godzina, w której większość wrocławian wraca z pracy i na dodatek był to dzień, w którym po raz pierwszy tamtego roku spadł śnieg (wiadomo: zima zaskoczyła drogowców i takie tam). W każdym razie spodziewałam się uczuć podobnych do sentymentu, gdy będę szła przez miasto. Ponieważ mieszkałam bardzo blisko rynku i moja praca znajdowała się praktycznie na nim, najbardziej bliski jest mi właśnie ten obszar. Jednak, gdy spacerowałam Świdnicką w kierunku wspomnianego rynku nie czułam nic w tym stylu. Miałam wrażenie, że ot kolejny dzień idę tą trasą, że byłam na wakacjach, wróciłam i jutro znowu do pracy. Trochę byłam zaskoczona, ale w sumie nie było mnie tam tylko 1,5 roku, więc może dopiero za kilka lat zacznę coś takiego odczuwać? W każdym razie olbrzymią przyjemność sprawiło mi obejrzenie sobie wszystkiego jeszcze raz, już bardziej okiem turysty i odkrywanie zmian. Jak prawdziwy turysta dałam sobie nawet zrobić kilka zdjęć. A co :) Parę słów do mojej "kreacji". Tego dnia, czyli dzień po weselu, były poprawiny. W planie mieliśmy na nie nie iść tylko udać się na kilka godzin do Wrocławia. Ubrana byłam typowo wycieczkowo (wygodne sandały, ulubiona torebka, szorty, t-shirt itp.). Gdy pojechaliśmy się pożegnać rodzina wyprosiła byśmy zostali choć na części imprezy. Na szczęście sukienkę miałam niemal na wierzchu, z pasującymi butami, torebką, biżuterią było o wiele gorzej. Tak więc zostawiłam torebkę i buty, które miałam i włożyłam sukienkę, którą widzicie. Niby nie wygląda źle z tymi dodatkami (i brakiem biżuterii) ale żałuję, że nie mogłam włożyć do niej tego, co miałam na weselu. Ale co tam, liczyła się dobra zabawa i to, że jeszcze kilka godzin dłużej spędziliśmy z rodziną i, że nie siedzę w sportowych ciuchach :) Do Wrocławia już nie wpadliśmy na kilka godzin, lecz na jedną, ale przyznam się, że ta jedna godzina w zupełności wystarczyła :)
Nach der Hochzeit über die ich vor ein Paar Tagen geschrieben habe sind wir auf dem Weg zu meinen Eltern noch nach Breslau gefahren. Eigentlich hatte ich an diesem Tag Shorts und ein T-shirt an, aber die Familie hat uns überredet noch für ein eleganteres Dinner zu bleiben und ich musste mich wenigstens ein bisschen in Schale schmeißen. Das war gar nicht geplant und all meine Schuhe und andere Accessoires waren ganz tief im Kofferraum versteckt und nur das Kleid war in Reichweite. Also mit den Schuhen und Tasche, die bestimmt für einen längeren Spaziergang durch Breslau gedacht waren, musste ich mich zu den Kleid vergnügen. Das ist nicht übel geworden, jedoch würden die goldenen Accessoires besser passen, aber das war leider schwer. Egal. Hauptsache wir haben noch mehr Zeit mit der Familie verbracht und Spaß gehabt. Von den einpaarstündigen Ausflug nach Breslau wurde Einstunden langer Spaziergang aber das reichte völlig aus. Weil wir ja dort über 4 Jahre gewohnt und gearbeitet haben wussten wir genau wo wir fahren sollten, wo das Auto lassen und wie am schnellsten ins Zentrum zu gelingen. Ich dachte ich würde Sentiment ähnliche Gefühle haben jedoch nichts der gleichen. Ich habe mich so gefühlt als ob ich gerade vom Urlaub zurück käme und morgen wieder in die Arbeit müsse. Naja, es sind ja erst eineinhalb Jahre vergangen, vielleicht werde ich mehr Empfinden wenn noch ein Paar von diesen Jahren vergehen. Mal sehen :)
After the wedding I wrote about a few days ago, on the way to my parents place we stopped in Wroclaw (Breslau) for a short walking. We lived and worked there for over 4 Years so I expected that being there would cause myself sentimental feelings. But it didn't. I felt like I was just be back after longer vacations and tomorrow I have to go to work. Maybe its because I left Wroclaw 1,5 year ago, maybe more time has to pass to feel more sentimental while being in this city :)
Wroclaw

Wroclaw

Wroclaw

Tunika - Tchibo

Deutsch Gestern waren wir mal wieder in Bonn. Ich wisst ja schon warum. Diesmal haben wir und ein bisschen das Stadtteil Bad Godesberg und Mehlem näher angesehen. Okay, für die, die es doch nicht wissen - wir waren mal wieder auf Wohnungsbesichtigung Tour. Diesmal waren es zwei Wohnungen. Wenn die erste dort sein würde wo die zweite war - hätten wir unsere Traumwohnung gefunden. Die erste war ganz groß - mit zwei Balkonen, zwei Bädern, separater Dusche und Wanne und hatte 3 Zimmer. Und in einer Gegend wo man nur das zwitschern der Vögel hören konnte. Die zweite jedoch war viel, viel kleiner, hatte eine Terrasse und war fast am Rhein. Die Fotos am Rhein und im Park die ihr unten sehen könnt sind in einer Entfernung von ca. 300m von der Wohnung gemacht worden. Naja, wir versuchen es erstmals mit der ersten Wohnung, der Vermieter will sich auch aussuchen können wenn er will deswegen wissen wir noch nicht ob wir dort einziehen können. Mal sehen :)
Ich habe versprochen meine neue Tunika von Tchibo zu zeigen - und ich habe es auch gehalten. Ich habe sie mit weißen Accessoires kombiniert, ich denke das auch gold - schwarze dazu passen würden. Habt ihr eine Idee was noch dazu passen könnte?

Polski Wczoraj znów zawitaliśmy do Bonn, wiecie już na pewno po co.  Pozwiedzaliśmy trochę dzielnicę Bad Godesberg (świetne centrum) i Mehlem (boskie widoki). Dla tych, którzy jednak nie wiedzą: mieliśmy oglądanie dwóch mieszkań. Jedno było na górze (znów - ale nie tak bardzo), a jedno przy rzece. I tak sobie myślę, że gdyby to pierwsze było tam, gdzie to drugie byłby niemal ideał. Pierwsze w miarę duże, z dwoma balkonami, dwoma łazienkami, wanną, osobnym prysznicem, wielkimi oknami - więc super. Dodatkowo okolica była tak zielona i cicha, że jedyne co wokoło można było usłyszeć to ćwierkanie ptaków... Drugie za to 3 minuty od Renu. Zdjęcia robione poniżej w parku i przy Renie są jakieś 300 metrów od mieszkania. Mieszkanie ma duży taras, ale jest małe. Heh. No nic, spróbujemy "dostać" to pierwsze ponieważ właściciel też ma do gadania kogo chce :) Zobaczymy. A w ogóle, jak obejrzeliśmy pierwsze mieszkanie to poszliśmy się porozglądać po okolicy i trafiliśmy na spożywczaka, który jest też niedaleko naszego domu. Stwierdziliśmy, że jak już tu jesteśmy to zrobimy zakupy. Nasze zdziwienie było spore jak odkryliśmy półkę z... polskimi produktami. Wiadomo wódka przede wszystkim ale prócz tego jakieś polskie słodycze, sosy, buraki, zupy i inne takie. Nie było tego wiele, ale miło. Czyżby spożywczaka prowadził Polak? :)
Obiecałam, że pokażę swoją nową tunikę z Tchibo - więc obietnicy dotrzymuję. Wczoraj było okropnie gorąco i duszno (tak jak bywa przed burzą). I mimo, że tunika była trochę zabudowana i miała dość długi rękach nie było mi w niej ani trochę za gorąco. Bardziej żałowałam grubszych spodni ale co tam :) Dobrałam do niej białe dodatki, ale myślę, że czarno - złote też super by wyglądały :) Macie jakiś pomysł jakie kolory jeszcze by do niej pasowały? :)

















Slippin' An' Slidin

Deutsch Ich bin mir im klarem, dass ich letztens fast nur über das Wetter schreibe. Im meinem Kopf habe ich ein Paar Ideen über was ich schreiben möchte, aber immer wieder komme ich nicht zum schreiben. Es geht nicht nur darum um etwas zu schreiben, es soll auch gut geschrieben werden. Ich  weiß, dass mein Deutsch nicht so gut ist damit ich interessant über irgend etwas schreiben kann - und das nervt mich total. Ich möchte nicht nur schreiben was ich denke, ich möchte interessant schreiben. Darum brauche ich ein bisschen mehr Zeit um mich darauf zu konzentrieren. Ich hab schon mittlerweile herausgefunden, dass es deutsche Blogerinen gibt die mich als deutsche Blogerin nicht war nehmen. Ich weiß nicht warum. Entweder ist mein deutsch so schlecht oder mehr aus rassistischen Gründen. Naja.. Mir macht es nicht viel aus, das gibt mir immer einen Schubs um noch besser zu werden. Aber ich muss zugeben, dieses Jahr hat mir unglaublich viel gegeben. Ich habe so viel neue Wörter und Redewendungen gelernt :) Yay :)

Polski Świetnie sobie zdaję sprawę, że tematem, o którym najczęściej piszę jest pogoda. W głowie wciąż nasuwają mi się pomysły dotyczące tematów, o których chciałabym napisać ale brak weny. Wszak nie chodzi tylko o to, by coś napisać, ale ważne też jest jak się to napisze, jak się podejdzie i na ile wyczerpie temat. Chodzi mi o to, by móc dobrze ująć swoje myśli. Nie raz zdarzyło mi się coś napisać, nieważne, czy artykuł, czy mail, po którym nie byłam zadowolona. Sens był, ale nie tak ujęty jakbym chciała. Myślę, że część z was mnie zrozumie, część nie, a część i tak obejrzy tylko zdjęcia. Zdjęcia są z poprzedniego tygodnia, gdzie było jeszcze zimno.. mam na sobie takie buty, gdyż poprzednie mnie tak cholernie obtarły, że tylko te mnie nie krzywdziły :) W sumie do dzisiaj muszę chodzić w szmacianych butach, nawet jak mam te genialne plastry z Scholla na  pięty :)
Wybaczcie mały żart na ostatnim zdjęciu, jakoś tak nie mogłam się powstrzymać :)





Kölner Flohmarkt

Korzystając z faktu, że w niedzielę niewiele się dzieje, pojechaliśmy do centrum na spacer. Trochę się przeliczyliśmy mając nadzieję na spokojny spacer wzdłuż Renu, gdyż miał miejsce tam pchli targ. Nie mam pojęcia, czy jest to wydarzenie, cotygodniowe, czy też nie, ale mam nadzieję jeszcze na niego trafić. Pewna, że wszystko jest pozamykane mieliśmy ze sobą tylko kilka euro na kawę i ciastko na mieście. Szkoda, bo niektóre rzeczy były naprawdę ciekawe.
Dobry obserwator zauważy, że tego dnia miałam na sobie nauszniki. Bałam się trochę o moje uszy po chorobia, a przy rzece nieźle wiało, prócz tego dzień ten był naprawdę zimny. Do zdjęć luźno zwisająca chustka bardzo szybko zmieniła swoje położenie ciasno owijając moją szyję. Kurtka też została zapięta najwyżej jak się dało, a z torebki wyciągnęłam rękawiczki, co widać na czwartym miejscu. Choć, nie jestem pewna, czy to, co mam na dłoniach można śmiało nazywać rękawiczkami skoro całkowicie odkrywają wszystkie palce i ma tylko jedno łączenie pomiędzy palcem wskazującym, a kciukiem.

Am Sonntag, da wir wussten dass an diesem Tag nicht viel los ist, gingen wir auf einen kleinen Spaziergang ins Zentrum. Wir waren ein bisschen überrascht als wir rausfanden, dass am Rheinufer beim Dom ein Flomarkt stattfindet. Schade, dass wir nur ein Paar Euro für einen Kaffe mit uns hatten, weil die Sachen dort echt toll waren. Dieser Tag war wirklich kalt, ich musste meine Ohrenschützer an haben. Die offene Jacke und das leicht umgeworfene Tuch waren nur fürs Foto. Später musste ich meine Jacke schliessen und das Tuch eng um den Hals umbinden.












Najwięcej było ubrań i torebek z "dawnych czasów". Wydaje mi się, że śmiało można to nazwać vintage albo retro. Jeśli się mylę - poprawcie mnie proszę, gdyż nie jestem znawcą w tym temacie :) Podobała mi się czerwona torba widoczna na poniższym zdjęciu. Myślę, że byłaby z niej całkiem stylowa torba podróżna :)

Es gab eine ganze Menge von vintage oder retro Taschen und Kleider. Sieht ihr die rote Tasche auf dem folgenden Foto? Ich denke sie wäre eine hervoragende Reisetasche :)












Spodobała mi się szafka z kolorowymi szufladkami, którą widać na poniższym zdjęciu. Była już trochę odrapana ale bardzo chętnie bym ją odnowiła. Cena mnie jednak trochę przeraziła.. raptem 350€...

Ich habe mich in den Schrank mit den bunten Schubladen einfach verliebt. Doch er kostete glatte...350€.



Żółta torba w kwiaty też niczego sobie, a to lustro... mmm :)

Die Tasche und den Spiegel fand ich auch super :)



Po przejrzeniu całego targu udaliśmy się w kierunku centrum miasta.

Nach der Besichtigung sind wir Richtung Zentrum gegangen.





Na poniższym zdjęciu widać filharmonię. Przed nią jest spory plac, po którym normalnie można chodzić. Trafiliśmy akurat na porę, w której był koncert i kilku ochroniarzy pilnowało by nikt nie przeszedł przez plac. Ponoć deptanie po tym miejscu tworzy wibracje, które nie zakłócają koncerty...



Główny dworzec kolejowy.



I na koniec moja najukochańsza kawa, z syropem karmelowym. Normalnie takiego syropu nie lubię ale ten od Starbucks jest po prostu fenomenalny. Mimo, że kawiarnia ma co chwila nowości nie potrafię nigdy niczego innego zamówić niż latte o tym właśnie smaku :)

Am Ende sind wir bei Starbucks gelandet. Ich liebe deren Karamel Kaffe. Normalerweise mag ich Karamel nicht so, aber deren Karamelsosse ist einfach Spitze!





Niemieckie stereotypy

Już kiedyś pisałam o stereotypach ale znowu mnie naszło. Największy? Taki, jaki słyszę nawet tu w Niemczech? Że Polacy kradną auta. Nie wiem, czy kradną te auta Niemcom w Niemczech, czy w Polsce bo nie dopytywałam, ale kradną. Może powinno mnie to we mnie budzić jakieś reakcje, ale niestety jedyną na jaką jestem w stanie się wysilić jest uśmiech. Szczególnie po wydarzeniach  z przed jakiegoś miesiąca. Do Niemiec przyjechaliśmy naszym autem. Auto było już trochę stare więc po paru miesiącach bycia tutaj kupiliśmy sobie nowe. Na szczęście mamy garaż, więc oczywiście nowszy model (mąż uczepił się marki Volvo) powędrował do garażu, a "staruszka" zaparkowaliśmy na ulicy. I w sumie nie wiedzieliśmy, co z nim zrobić. Przecież nie będziemy próbować sprzedać starego auta na polskich jeszcze rejestracjach Niemcom. I tak stało to auto kilka dni, a myśmy rozważali masę różnych pomysłów, co z nim zrobić. Aż w końcu problem sam się rozwiązał bo... to auto nam.. ukradli. Do dzisiaj przeżywam mieszankę różnych uczuć, od oburzenia przez zdziwienie do rozbawienia.  Najbardziej chyba to ostatnie, bo naprawdę nie rozumiem kogo mógłby zachwycić taki samochód. No cóż, o gustach się nie dyskutuje. Przyznam, że wydaje mi się, że może dla kogoś świetnie nadawał się na części? Pojęcia nie mam. W każdym razie policja go do dzisiaj nie znalazła. Niby mówi się o skuteczności niemieckiej policji, a tu takie coś... Chociaż jeśli samochód rozebrano na dwa miliony części to i Rutkowski nie poratuje. Choć na plus policji mogę powiedzieć, że chyba w chwytaniu "przestępców" są nieźli. Parę dni temu ktoś próbował włamać nam się do garażu. Skąd wiem? Bo mąż go nakrył. Zapamiętał twarz, pojechał na policję i w.. może godzinę złodziej był u nich... Nieźle nawet.
Ze dwa dni temu miałam (nie)szczęście zwiedzać kolejne "mieszkanie" Piszę w cudzysłowu, bo do dzisiaj nie wiem jak to nazwać. Wśród wysokich bloków, na dużym osiedlu, ktoś pomiędzy jednym blokiem, a drugim przykleił dwa parterowe domki z ogrodem. Gdy postanowiliśmy dać takiemu miejscu szansę naszym oczom ukazał się ogród pełen wszystkiego.. co można mieć  w ogrodzie i jeszcze trochę więcej. Osobą, która wynajmowała domek była sąsiadka - Niemka - która była sprawcą tego bajzlu. Co z tego, jak domek nawet całkiem - całkiem skoro jedyną drogą do wejścia była ta przez nieszczęsny ogród?  W ogrodzie znajdowało się oczko wodne (wiem, to już razi), a dookoła niego wszystkie możliwe figury ogrodowe jakie można mieć. Widziałam chyba nawet indyjskiego słonia z tym czymś na czym się siada na górze. Domyślam się, że właścicielka na wszystkie święta od jakiś dziesięciu lat musiała dostawać tylko "ozdoby" ogrodowe. Prócz ozdób można było znaleźć wspaniały stary stół z ceratą w kratę, pełno regałów ze śmieciami.. Wyobrażam sobie zapraszanie gości i prowadzenie ich wśród czegoś takiego.. taaa... Z lekką nutą nadziei zapytałam kobietę, czy jest w trakcie remontu. Ona zdziwione, że nie, a co? No i powiedziałam, że tak trochę dużo tu tego. Więc ta wspaniałomyślnie zaproponowała, że wstawi kawałek płyty tak, by przed wejściem do domu nie było widać wejścia do jej domu. Heh. I gdzie tu stereotyp "Ordnung  muss sein?"(Porządek musi być).




Sweter / Strickjacke - C&A | Tunika - KiK | Spodnie / Hose - Kappahl | Buty, torebka / Schuhe u. Tasche - Primark | Zegarek / Uhr - Fossil









Related posts

 
MOBILE